م
ماستی:ا. طیفی از رنگ آبی كه از لاجورد به دست می آيد و در كاشيكاری مورد استفاده قرار می گيرد.
مأذنه:ا. جای اذان گفتن، بلندی كه بر آن اذان بگويند. اتاقك بالای پيش طاق يا بالای ايوان جلوی گنبد خانه، كه در آن اذان می گويند.
محدوده آسايش ساختمان: شرایطی كه 80% انسانها در آن احساس آسايش می كنند. طبق استانداردهای پذيرفته شده بين المللی، اين محدوده بين 22-25 درجه سانتى گراد دمای مؤثر، فشار بخار آب 5-14 میلی متر جيوه و سرعت جريان هود 22 سانتی متر بر ثانيه می باشد.
مربع:ا.ص. چهارگوش، چهارگوشه، شکلی هندسی كه دارای چهار ضلع مساوی و چهار زاويه قائمه باشد. در فارسی چهار سو هم گفته می شود. مربع، نموداری از استواری، مردانگی، سكون، منطق و معرفت زمين است. در عين حال، مربع نمادی است از جهاد مخلوق و همچنين مبين كشتزار، حصار، پنجره و جان پناه.
شكل مربع از چهار ضلع برابر تشكيل شده كه هر يك از چهار ضلع می تواند نمايانگر چهار عنصر آب، باد، خاك و آتش نيز باشد.
– مربع، چهار جهت اصلی شمال، جنوب، مشرق، و مغرب را نمايان می سازد.
– مربع، چهار فصل بهار، تابستان، پاييز و زمستان را نشان می دهد.
– مربع، چهار مرحله از زندگی كودکی، جوانی، ميانسالی و پيری مى باشد.
– مربع، چهار طبع سردی، گرمی، خشکی و رطوبت را نمايانگر است.
– مربع، چهار مرحله از تكامل بشری یعنی دوران جنینی، دوران زندگی، مرگ، رستاخيز و معاد را نشان می دهد.
مزگت:اخ. مجموعه ای از بناهای عجيب و افسانه ای در شهر باستانی اصطخر((استخر) كه منسوب به سليمان نبی است، مسجد.
مَسّاح:فا. نقشه بردار، کسی كه شكل و طرح زمين با بنای ساخته شده ای را برداشت می كند.
مِشكات:ا. طاقچه و منفذی كه در آن چراغ می گذارند.
معماری آتروسك:س. بناهایی هستند با پايه كرسی بلند، رواق تو نشسته و مقصوره های عریضی كه رديف ستونهای جانبی معبد را به يكديگر متصل نموده باشد.
معماری آزتك:س. آزتك نام قومی از سرخپوستان امريكایی است كه پيش از تهاجم اسپانيا(حدوداً 1520) بر سرزمين مكزيك مسلط بودند. از خصوصيات معماری آنها، ساختمانهای سنگى چند اشكوبه با پلكان بيرونی است. م. بناى زيگورات بين النهرين و هرم پلكانی مصر.
معماری آشوری: از تمدن ديرينه سومری منشاء گرفته و مبتنی بر قوس، گنبد و طاق است.
معماری آمريكای مركزی: مربوط به ساكنين نواحی مكزيك، هندوراس، نيكاراگوا و گواتمالا است كه قدمت ريشه اصلى شان به هزاره دوم قبل از ميلاد می رسيد. اين معماری به طور کلی مشتمل بر پرستشگاه هایی به شكل هرم مضاعف و چند اشكوبه يا مسطح بود با پلكان هایی حجيم كه آنها را به يكديگر مرتبط می نمود. اين تمدنها، با تسلط يافتن اسپانيایی ها بر آن منطقه در قرن شانزدهم منقرض شدند.
معماری اتروريایی :س. معماری اقتباس يافته از شيوه كلاسيك يونان با عناصر اصلى ستون فَرسَب و سنتوری و پيكره های تزیینی، بر بالای سه گوش سنتوری به سطح زمين مقابل بنا ارتباط می يافت و نيز پنجره و درگاه ای قوس پوش و تزيينان متفاوت به شيوه بومی اتروريا داشته است.
معماری اسپاينایی :س. هنری است كه با سلطه بربرهای مسلمان شمال آفريقا) در اسپانيا( رواج يافت و آميزهای شد از معماری اسلامی مراكش و شمال آفريقا با معماری اسپانيا.
معماری اسلامی :س. در آغاز دوره اسلامی، سرزمين هایی كه به قلمروی دين مبين اسلام پيوسته بودند، سبكهای معماری محلی از قبيل ايراين، بيزانسی و قبطی را تحت تأثير نگرش اسلامی، اساس شيوه هایی قرار دادند كه حاصل آنها، شاهكارهایی مانند مسجدهای بزرگ جهان اسلام شد. یعنی اسلام به هر سرزمینی كه دست يافت، از هنر معمارى آن مرز و بوم به شيوه تكامل يافته جديدی در معماری رسيد كه ويژگی های فرهنگی و هنری آن قوم در آن ملحوظ بود و هم تأثير بينش و روح اسلامی نوعی وحدت را در اين آثار به بيننده القا می نمود.
در معماری اسلامی، استخوانبندی بنا، مهمترين قسمت، و تزيين و پرداخت رويه هاى بنا، گيراترين عنصر آن به حساب می آمد. به عنوان مثال، مقرنس كاری یکی از شيوه های تزیینی بنا در اين سبك معماری به شمار می آيد.
معماری الواربست:س. نوعی معماری كه نمای آن را،الوارهای متقاطع تشكيل داده و بيشتر به وسيله بست به هم متصل می شوند.
معماری اناموار:س. عنوان شيوه نوینی از شكل بخشيدن به فضا بندی ها و موازين هندسی و سنتی آن، هنر به حد امكان و به مقتضای ملاحظات زیستی و انسانی، پرهيز می نمود.
معماری اينكا:س. معماری با پايه و بدنه های سنگی يك تكه، كه از سده 12 تا 16 ميلادی در پرو معمول بود.
معماری پلاترسك:س. شيوه خاص معماری اسپانيا در قرن شانزدهم كه از تزيينات مختلط و عناصر ناهمگون انواع معمارى های غرب و شرق، اسلامی و مراکشی تا گوتيك و رنسانس شكل گرفت.
معماری جنگی/ معماری نظامی:س. نيازهایی كه با توجه به شرايط و امكانات موجود براى ادامه جنگ، طراحی و اجرا می شد.
معماری دانته:س. عنوان شاخه ای از معماری ايتاليا در سده نوزدهم، كه از تلفيق عناصر معماری رنسانس با گوتيك به وجود آمده است.
معماری دوره ملكه آنّ:س. عنوان اختصاص براى شيوه معماری و تزيينات ساختمانی دوران سلطنت ملكه آنّ در انگلستان. سادگی دلپسند و استفاده از آجر قرمز و دودكش های بالای بام از مشخصات بارز اين شيوه می باشد.
معماری زبره كار:اص.س. اصطلاحی است كه در سالهای 1954 به كار گرفته شد. شيوهای نوين از معماری فرانسه وانگلستان كه با بتن زبره و بدون روكش و ساير عناصر كاربردی اكسپوز و عاری از تزيينات اجرا می شد.
معماری ساسانی :س. معماری براساس قوس و طاق گهواره ای، گنبد شلغمی بسته شده، سكنج هایی كه با آجر لاشه سنگ و ملات آهك ساخته می شود. در اين معماری ايوان،ستون توكار، قرنيز و گچبری تزیینی نيز به كار می رود.
معماری مايایی :س. معماری سنگی و به طور کلی به شكل هرم پلكانی كه در بالای آن معبد قرار گرفته است.
معماری هنری:س. اين معماری بيشتر به زيبایی، تناسب، رفاه و تزيينات تكيه می نمايد.
مهر:ا. فرشی كه مطابق با اندازه كف اطاق است، قالب چوبی با نقوش برجسته برای نقش اندازى های تزیینی.
بدون نظر